Τα «στοιχειώματα» ή τα φαινόμενα «poltergeist» όπως αποκαλούνται από την διεθνή παραψυχολογική κοινότητα, ανέκαθεν προβλημάτιζαν την ανθρωπότητα καθώς εκδηλώνονται σποραδικά απ’ την αυγή του χρόνου. Ίσως μάλιστα και όχι τόσο σποραδικά όσο θα θέλαμε να πιστεύουμε. Η εκτός Ελλάδας ονομασία του φαινομένου (Poltergeist) είναι μια σύνθετη λέξη γερμανικής προέλευσης που προέρχεται από τις λέξεις «poltern» (θορυβώ) και «geist» (πνεύμα).

Τα σπίτια όπου παρουσιάζονται τέτοια φαινόμενα μοιάζουν να είναι στοιχειωμένα από σκανταλιάρικα ή και κάποιες φορές από εντελώς κακόβουλα πνεύματα, από άυλες οντότητες που διαθέτουν νοημοσύνη καθώς και τη δύναμη να επηρεάζουν άμεσα το φυσικό περιβάλλον. Τα πιο συνηθισμένα  φαινόμενα poltergeist είναι βροχές από πέτρες, από σκόνη και από άλλα μικρά αντικείμενα που εμφανίζονται από το πουθενά. Οικιακά αντικείμενα, κάποιες φορές πολύ βαριά και ογκώδη, μετακινούνται από τις θέσεις τους σπρωγμένα από αόρατα χέρια. Δυνατοί θόρυβοι άγνωστης προέλευσης,  κραυγές που βγαίνουν από άσαρκα στόματα, παράξενα φώτα, φασματικές παρουσίες και άσχημες μυρωδιές, σωματικές επιθέσεις σε ζώα και ανθρώπους επίσης ανήκουν στο ρεπερτόριο εκείνων των εκδηλώσεων.  

Το παράξενο στοίχειωμα

Στη συνέχεια αυτού του άρθρου θα σας παρουσιάσω μια περίπτωση «στοιχειώματος» η οποία είναι από τις πλέον στοιχειοθετημένες στην ιστορία της παραψυχολογικής  έρευνας καθώς περιλαμβάνει τις μαρτυρίες αστυνομικών οργάνων τα οποία κατέθεσαν επίσημες και λεπτομερέστατες έγγραφες αναφορές στους προϊσταμένους τους.

Όλα ξεκίνησαν στις 6 Φεβρουαρίου του 1970 όταν ο αστυνομικός Bob Crawford έβγαινε έξω από ένα διαμέρισμα του διώροφου κτιρίου που βρίσκεται στον αριθμό 237 της οδού Church Street, στην πόλη St. Catharines στο Ontario του Καναδά, στην χερσόνησο Niagara. O Crawford είχε επισκεφτεί το εν λόγω κτίριο εξαιτίας ενός περιστατικού οικογενειακής βίας. Εκείνη την ημέρα ωστόσο, καθώς ετοιμαζόταν να φύγει, τον πλησίασε μια γυναίκα από ένα άλλο διαμέρισμα του ιδίου ορόφου. Το όνομα της ήταν Barbara Page και έμοιαζε πολύ αναστατωμένη. Του είπε ότι χρειαζόταν επειγόντως τη βοήθειά του. Τον οδήγησε στο διαμέρισμά της, το εσωτερικό του οποίου βρισκόταν σε κατάσταση απόλυτου χάους.

Σύμφωνα με τα λόγια της ενοίκου του, το εν λόγω διαμέρισμα είχε καταληφθεί εδώ και δέκα μέρες από κάποια αόρατη οντότητα: Διάφορα αντικείμενα του νοικοκυριού της, ακόμα και έπιπλα, μετακινούνταν από μόνα τους. Η ίδια είχε τρομοκρατηθεί εντελώς από αυτά τα ανεξήγητα φαινόμενα.  Όντας έμπειρος αστυνομικός, ο Crawford κατάλαβε ότι κάτι πραγματικά παράξενο συνέβαινε στο μικρό εκείνο διαμέρισμα. Κάθισε στο χώρο της κουζίνας με την κυρία Page, τον σύζυγό της  John και τα δυο τους παιδιά, τον 11χρονο Peter και τον 8χρονο Mark. (Επισημαίνεται ότι τα ονόματα των μελών της οικογένειας είναι ψευδώνυμα προκειμένου να προστατευτούν από την κανιβαλιστική περιέργεια του κοινού). Ο Crawford τους ζήτησε να του αφηγηθούν με κάθε δυνατή λεπτομέρεια τα αλλόκοτα συμβάντα. Τα μέλη της οικογένειας του είπαν ότι εκτός από τα αντικείμενα που μετακινούταν από μόνα τους, τα έπιπλα του διαμερίσματος αναποδογύριζαν χωρίς λογική αιτία. Ο Crawford αφού άκουσε αυτούς τους ισχυρισμούς, αποφάσισε να καλέσει κάποιον ιερέα από την τοπική καθολική εκκλησία.

Όταν εκείνος μπήκε στο διαμέρισμα, του είπε ότι και ο ίδιος είχε υπάρξει μάρτυρας εκείνων των παραφυσικών φαινομένων. Συγκεκριμένα, είχε δει με τα μάτια του ένα κρεβάτι να απομακρύνεται από τον τοίχο και όταν το έσπρωξε στη θέση του, εκείνο μετακινήθηκε και πάλι πεισματικά. Καθώς συζητούσαν όλοι μαζί, άκουσαν έναν παράξενο βηματισμό που ξεκίνησε από το σαλόνι και μπήκε στην κουζίνα. Ήταν λες και τους πλησίαζε ένας αόρατος άνθρωπος. Μόλις εστίασαν το βλέμμα τους στην πηγή του ρυθμικού εκείνου ήχου, μια καρέκλα της κουζίνας μετακινήθηκε μόνη της μέχρι τη μέση του δωμάτιου. Καθώς προσπαθούσαν να συνέλθουν από αυτό που μόλις είχαν δει, ένας δεύτερος αστυνομικός, ο Bill Weir έκανε την εμφάνισή του. Είχε έρθει εκεί για να βοηθήσει τον Crawford στη διαχείριση του περιστατικού οικογενειακής βίας που πίστευε ότι αντιμετώπιζε. Όπως μπορείτε να καταλάβετε και εσείς, δεν ήταν καθόλου προετοιμασμένος να αντιμετωπίσει όλα αυτά που του είπε ο Crawford αν και όπως δήλωσε, είχε και αυτός βιώσει κάποιες περίεργες εμπειρίες στο συγκεκριμένο κτίριο: Πληροφόρησε τον Crawford ότι το βράδυ της 15^ης Ιανουαρίου, είχε πάει σ’ ένα άλλο διαμέρισμα του κτιρίου της οδού Church απαντώντας σε μια κλήση για βοήθεια. Σε εκείνη την περίπτωση, οι ένοικοι του διαμερίσματος του είχαν πει πως άκουγαν παράξενους θορύβους κάθε ώρα της ημέρας. Ο Weir κατέγραψε το γεγονός στην αναφορά του και βεβαιώθηκε, κατόπιν επαφών του με τις αρμόδιες αρχές, ότι το κτίριο ήταν σε καλή δομική κατάσταση.

Οι εταιρίες που ασχολούνταν με την συντήρηση του κτιρίου διενήργησαν ελέγχους και διαπίστωσαν ότι όλα τα συστήματά του λειτουργούσαν άψογα. Η εταιρία παροχής φυσικού αερίου που επίσης εκλήθη να επιθεωρήσει το κτίριο, ερεύνησε ολόκληρο το σύστημα θέρμανσης και παροχής νερού και δεν βρήκε τίποτα το ασυνήθιστο Το αίτιο των παράξενων θορύβων δεν εξακριβώθηκε ποτέ. Στη συνέχεια, ο Weir είδε το ρολόι της κουζίνας να γλιστράει προς τα πάνω και μετά να πέφτει αθόρυβα μέχρι τη βάση του τοίχου λες και το συγκρατούσαν αόρατα χέρια.

Καθώς συζητούσαν για όλα αυτά τα συμβάντα στη κουζίνα, ο Crawford τους πρότεινε να μετακινηθούν στο σαλόνι για να ηρεμήσουν. Καθώς άφηναν το δωμάτιο, ο καλοπροαίρετος εκείνος αστυνομικός μετακίνησε μια καρέκλα για να κάνει χώρο και στους άλλους να φύγουν. Στη συνέχεια, στο σαλόνι πια, άκουσαν ήχους βημάτων που διέσχιζαν το σαλόνι και έμπαιναν στην κουζίνα. Ο ίδιος  ξαναμπήκε στην κουζίνα και είδε την καρέκλα που είχε μετακινήσει στον τοίχο να στέκεται και πάλι στη μέση του χώρου. Μετά, κάποια τρόπαια και βραβεία που ήταν σε ένα ράφι, έπεσαν στο πάτωμα το ένα μετά το άλλο.

Εκείνη τη στιγμή ο Crawford πρόσεξε κάτι ενδιαφέρον: Όταν ο εντεκάχρονος Peter μπήκε στο σαλόνι φάνηκε ότι έφερνε μαζί του κάποιου είδους παραφυσικής ενέργειας. Οι πίνακες στους τοίχους άρχισαν να κινούνται καθώς περπατούσε μπροστά τους. Ο Crawford υποψιάστηκε ότι το εστιακό κέντρο της αλλόκοτης οντότητας που προκαλούσε αυτά τα φαινόμενα ήταν ο ίδιος Peter. Αυτό το συμπέρασμα φάνηκε να επιβεβαιώνεται στα μάτια όλων των υπολοίπων όταν είδαν την αόρατη εκείνη δύναμη να σπρώχνει το παιδί. Ακόμα πιο εντυπωσιακό ήταν το ότι όταν το παιδί κάθισε σε μια παλιά και βαριά ξύλινη καρέκλα, αιωρήθηκε με αυτή πάνω από το δάπεδο για λίγα δευτερόλεπτα.

Το επόμενο βράδι, ο Crawford, μαζί με τον επίσης αστυνομικό Richard Colledge επισκέφτηκαν το διαμέρισμα. Για άλλη μια φορά, ο λόγος που βρίσκονταν στο συγκεκριμένο κτίριο ήταν ένας οικογενειακός καυγάς στο διαμέρισμα που είχε επισκεφτεί ο Crawford την πρώτη φορά. Αυτή τη φορά μάλιστα συνέλαβαν ένα μέλος της οικογένειας εκείνης. Ο Crawford ζήτησε από τον Colledge να αναλάβει τον συλληφθέντα. Στη συνέχεια θα έπαιρνε μια κατάθεση από τη γυναίκα που είχε μπλέξει στον καυγά. Την ώρα που έκανε αυτό το πράγμα, μια άλλη, μια τρίτη γυναίκα, μπήκε τρέχοντας στο διαμέρισμα για να βρει τον Crawford. Του είπε ότι ερχόταν από το διαμέρισμα των Page και πως είχε δει με τα μάτια της ένα κρεβάτι να «πλέει στον αέρα».

Ο Crawford την ακολούθησε στο διαμέρισμα και όταν έφτασε εκεί είδε με τα μάτια του το κρεβάτι να αιωρείται ακριβώς όπως του είχε πει η γυναίκα. Αποφάσισε να βρει τον College για να έχει και τη δική του μαρτυρία. Μέχρι να επιστρέψει μαζί του στο επίμαχο διαμέρισμα, το κρεβάτι είχε επιστρέψει στη θέση του και όλα έμοιαζαν φυσιολογικά. Οι δυο αστυνομικοί ωστόσο, επιδίωξαν να παραμείνουν στο διαμέρισμα για να δουν αν θα συνέβαινε κάτι άλλο εξωπραγματικό.

Πραγματικά, ένας πίνακας που κρεμόταν από ένα τοίχο έπεσε καταγής. Οι αστυνομικοί αποφάσισαν τότε να κάνουν καθημερινές επισκέψεις στο διαμέρισμα. Με αυτό τον τρόπο θα κρατούσαν ένα ακριβές χρονικό του κάθε φαινομένου. Επίσης αποφάσισαν να μην μιλήσουν σε κανέναν για τα περιστατικά. Και φυσικά δεσμεύτηκαν να διατηρήσουν με κάθε τρόπο την ανωνυμία των ανθρώπων που είχαν εμπλακεί σε αυτά.   

Ένας αστυνομικός πρόσεξε πως κάτι αόρατο φάνηκε να πιάνει τον Peter και ο ίδιος αναγκάστηκε να τον πιάσει με τα χέρια του για να μην πετάξει μακριά. Σε μια άλλη περίπτωση, τα κρεβάτια των παιδιών άρχισαν να πετάνε στον αέρα καθώς και ένας καναπές πάνω στον οποίο κάθονταν αρκετοί άνθρωποι. Πόρτες άνοιγαν μόνες τους, πίνακες έπεφταν από τους τοίχους και βαριά έπιπλα αναποδογύριζαν. Τα μοναδικά αντικείμενα που δεν είχαν πειραχτεί ήταν ένας σταυρός και μια εικόνα της Παναγίας. Οι αστυνομικοί που επισκέπτονταν το διαμέρισμα δήλωσαν ανίκανοι να περιορίσουν ή να ελέγξουν τα φαινόμενα.

Τελικά, όπως ήταν επόμενο, κάποια στιγμή υπήρξε μια διαρροή σε κάποια εφημερίδα. Στην τοπική The Standard, στην πρώτη σελίδα της, κάτω από έναν πηχυαίο τίτλο που έγγραφε «Παραφυσική δραστηριότητα σε διαμέρισμα της  Church Street,» φιγουράριζε ένα άρθρο που παρουσίαζε αναλυτικά τα παράξενα συμβάντα με πολλές ζουμερές λεπτομέρειες.

Μέσα σε λίγες μόλις μέρες, η όλη ιστορία έγινε γνωστή από τα ΜΜΕ σε εθνικό όσο και διεθνές επίπεδο εξαιτίας τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών δικτύων όπως το  CBC, το CTV, το CHML. Αναλυτικά άρθρα-αφηγήσεις των ανεξήγητων φαινομένων εμφανίστηκαν στις εφημερίδες The Canadian Press, The Hamilton Spectator, The Toronto Telegram, The Toronto Daily News, και Buffalo Evening News.

Μέσα σε λίγες μόλις μέρες το διαμέρισμα μεταμορφώθηκε σε κέντρο διερχομένων με αποτέλεσμα η ήδη δύσκολη ζωή της οικογένειας να διαταραχτεί πλήρως: Επίδοξοι ερευνητές παραφυσικών φαινομένων, δημοσιογράφοι, και απλοί περίεργοι συνωστίζονταν έξω από το κτίριο φορτωμένοι με φωτογραφικές μηχανές και μαγνητόφωνα. Ανάμεσα τους έβλεπε κανείς αδίστακτους δημοσιογράφους που δεν δίσταζαν να κυνηγούν τα δυο παιδιά προσπαθώντας να αποσπάσουν από αυτά κάποια ευπώλητη δήλωση. Κανείς δεν μπορούσε να μπει ή να βγει από το κτίριο χωρίς να πολιορκείται από δημοσιογράφους που τον βομβάρδιζαν με ερωτήσεις.

Μάλιστα μια δημοσιογράφος μεταμφιέστηκε σε καλόγρια για να προσεγγίσει τα παιδιά. Τα μέλη της οικογένειας και ο ιδιοκτήτης του κτιρίου, προκειμένου να αντιμετωπίσουν αυτές τις συνεχόμενες προκλήσεις, προσέλαβαν έναν δικηγόρο ο οποίος θα λειτουργούσε ως ενδιάμεσος ανάμεσα στην οικογένεια και τα ΜΜΕ. Επίσης, ο ίδιος ο Bill Weir συμβούλευσε τους δημοσιογράφους να ηρεμήσουν διαφορετικά θα συλλαμβάνονταν και θα αντιμετώπιζαν νομικές κυρώσεις. Τελικά η οικογένεια Page εγκατέλειψε το διαμέρισμα για να φιλοξενηθούν από κάτι φίλους τους στο Montreal.  

Όταν επέστρεψαν στο διαμέρισμά τους, η δραστηριότητα της αόρατης οντότητας σταμάτησε και τίποτα παραφυσικό δεν τους ενόχλησε ξανά.

Σήμερα δεν είναι γνωστό που ζει η οικογένεια Page. Το μόνο που έχει γίνει γνωστό είναι ότι ο μικρός-τότε-Peter, κατάφερε να γίνει ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας. Κατά τα άλλα, μετά το τέλος των παράξενων εκείνων περιστατικών, κανένα μέλος της οικογένειας δεν προσπάθησε να εκμεταλλευτεί εμπορικά τα γεγονότα μέσω πληρωμένων συνεντεύξεων ή μέσω της συγγραφής κάποιου βιβλίου.

Και κάποιες συνδέσεις 

Ως επίλογο αυτού του άρθρου, θα ήθελα να προσθέσω το εξής: Ο Bill Weir, ο ένας από τους αστυνομικούς που υπήρξαν μάρτυρες εκείνων των παραφυσικών εκδηλώσεων, παρατήρησε πως τα συμβάντα κρατούσαν 28 ημέρες ακριβώς και μετά σταματούσαν. Παρατήρησε επίσης πως αυτό είναι το χρονικό διάστημα που καλύπτει ένας  σεληνιακός κύκλος. Επίσης, όπως συμβαίνει στη μεγάλη πλειοψηφία των φαινομένων Poltergeist, επίκεντρο των εκδηλώσεων, ίσως και πηγή αυτών, ήταν ο εντεκάχρονος Peter.

Σύμφωνα με κάποια σχετική θεωρία, οι ψυχολογικές διαταραχές ατόμων που βρίσκονται στην έναρξη της εφηβικής φάσης της ζωής τους, συνδέονται άμεσα με τα φαινόμενα poltergeist, ίσως γιατί τους προσφέρουν τη δυνατότητα να εξωτερικεύσουν τις εσωτερικές εντάσεις τους δίχως ν’ απειλούνται από τον κίνδυνο κάποιας τιμωρίας. Άλλοι ερευνητές έχουν διαπιστώσει  ότι τα επίκεντρα αυτών των φαινομένων είναι άτομα που έχουν κακή σωματική ή διανοητική υγεία και υποφέρουν από στρες, υστερία, φοβίες, μανία, και σχιζοφρένεια. Αλλά φυσικά, ο φυσικός μηχανισμός μέσω του οποίου εκδηλώνονται αυτές οι εντάσεις, παραμένει εντελώς άγνωστος…

Όπως έχουν διαπιστώσει άλλοι ερευνητές των Poltergeist, η παρουσία τους δεν αποκλείεται να είναι πολύ εκτεταμένη. Για παράδειγμα, πόσες φορές δεν έχετε χάσει κάτι ή δεν έχετε αντιμετωπίσει δυσλειτουργίες οικιακών συσκευών όταν είστε αγχωμένοι, πολύ θυμωμένοι ή χαρούμενοι; Έχετε ακούσει ποτέ ήχους άγνωστης προέλευσης μέσα στο σπίτι σας; Έχετε λάβει παράξενα τηλεφωνήματα; Πόσες φορές έχει χτυπήσει το θυροτηλέφωνο ή το κουδούνι του διαμερίσματος σας χωρίς να βρίσκεται κανείς πίσω από την εξώπορτα; 

Πηγές:

• https://www.youtube.com/watch?v=epcwLczDjVU?ecver=2
• https://hystoria.ca/2017/10/26/the-poltergeist-of-st-catherines-ontario/
• https://www.niagarafallsreview.ca/news/niagara-region/st-catharines-property-with-poltergeist-connection-listed-for-sale/article_e6921c55-87cb-54cc-8ac9-5adc56b140f8.html
• https://niagara.insauga.com/video-haunted-st-catharines-building-still-standing-50-years-later/
• https://www.ufoinsight.com/supernatural/ghosts-hauntings/st-catharines-poltergeist-237-church-street