Wendigo

Το Wendigo είναι ένα κακόβουλο, κανιβαλιστικό, αλλοκοσμικό πλάσμα που συναντάται κυρίως στα άγρια, πυκνά και παγωμένα δάση της Βόρειας Αμερικάνικης ηπείρου. Το όνομά του σημαίνει: «το κακόβουλο πνεύμα που καταβροχθίζει ανθρώπους».

Σχετίζεται άμεσα με τον ψυχρό Βορρά, τον παγωμένο χειμώνα, το λοιμό και την εξαντλητική πείνα. Η όψη του είναι εξαθλιωμένη, στο λιπόσαρκο κορμί του τα κόκκαλα διαγράφονται έντονα κάτω από το ξερό και γκρίζο του δέρμα. Τα μάτια του είναι χωμένα βαθιά μέσα στις μαύρες τους κόγχες. Τα χείλη του σχισμένα και ματωμένα. Το σώμα του βρώμικο, γεμάτο σημάδια σήψης, σαν πτώμα που ‘χει προσφάτως ξεθαφτεί.

Άλλες φορές το Wendigo είναι ένα πλάσμα με ανθρωπόμορφα χαρακτηριστικά και άλλες φορές είναι ένα πνεύμα που έχει καταλάβει κάποιον άνθρωπο και τον έχει μετατρέψει σε τέρας. Ένα τέρας που κανιβαλίζει, δολοφονεί και διακατέχεται από απληστία ακόρεστη.

Κάποιοι θρύλοι των λαών εκείνων των Βόρειων χωρών περιγράφουν το Wendigo ως ένα γιγάντιο, σκελετωμένο και τερατώδες πλάσμα, με καρδιά από πάγο -κάποιες φορές ολόκληρο καμωμένο από πάγο- του οποίου του λείπουν τα χείλη και οι πατούσες. Η ανάσα του συρίζει και αφήνει ματωμένα ίχνη στο έδαφος.

Όποιο ανθρώπινο πλάσμα μπει στην περιοχή του είναι καταδικασμένο. Οι πιο τυχεροί κατασπαράζονται από το Wendigo. Οι πιο άτυχοι καταλαμβάνονται από το πνεύμα του και διακατέχονται από ακόρεστη πείνα για ανθρώπινη σάρκα. Κυνηγούν μέχρι και τα αγαπημένα τους πρόσωπα για να καννιβαλίσουν τις σάρκες τους. Ο μόνος τρόπος να εξοντωθεί ένα Wendigo, λένε πως είναι να πεθάνει της πείνας.

Το Wendigo είναι η προσωποποίηση της λαιμαργίας, της απληστίας και της ανικανοποίητης πείνας. Δεν υπάρχει τέλος στην ανάγκη τους για κατανάλωση σάρκας και γι αυτό ψάχνουν διαρκώς για θύματα, το ένα μετά το άλλο. Η πείνα του είναι τόσο ακραία που μπορεί να φάει ακόμη και κομμάτια του ίδιου του του κορμιού. Σε μια ιστορία συναντούμε την ιδιαιτέρως γλαφυρή εικόνα του Wendigo να ρουφάει απολαυστικά το μεδούλι από τα ίδια του τα πόδια, τα οποία του τα είχαν προηγουμένως ακρωτηριάσει οι κάτοικοι ενός χωριού.

Όταν κάποιος άνθρωπος μετατρέπεται σε Wendigo δεν χάνει απαραιτήτως την ικανότητα ομιλίας και λεκτικής επικοινωνίας, ούτε την δεξιοτεχνία του στη χρήση εργαλείων. Σε κάποιες ιστορίες μάλιστα το Wendigo απειλεί ή και χλευάζει τα υποψήφια θύματά του.

Σε ορισμένες φυλές, σε περιόδους μεγάλης πείνας, τελείται ένας ειδικός τελετουργικός χορός, αποκαλούμενος wiindigookaanzhimowin για να ενισχυθεί το ταμπού γύρω από το Wendigo. Οι συμμετέχοντες φορούν μάσκες και χορεύουν ανάστροφα γύρω από ένα τύμπανο. Τελευταία καταγεγραμμένη τέτοια τελετή στις Η.Π.Α. έγινε στη λίμνη Windigo στη Βόρεια Μιννεσότα.

Αν και οι ψυχίατροι στις μέρες μας χαρακτηρίζουν το φαινόμενο Wendigo ως ψύχωση, δεν θα πάψει να φέρει το μυστήριο όλων των μύθων που το περιβάλλουν από τα παγωμένα και αφιλόξενα δάση του βορρά της Αμερικάνικης ηπείρου. Το να ονομάσεις κάτι ίσως δίνει για λίγο την ψευδαίσθηση πως γνωρίζεις γι αυτό και μπορείς να το ελέγξεις, όμως ο κόσμος που απλώνεται μπροστά μας είναι πολύ πιο παράξενος, τρομερός, αλλά και γοητευτικός από όσο θέλουμε να πιστεύουμε. Ίσως ο σύγχρονος άνθρωπος δεν αποδέχεται πλέον τα πνεύματα και τα αλλοκοσμικά πλάσματα, όμως εκείνα δεν πολυνοιάζονται για το τι πιστεύουμε, ούτε για το πώς τα ονομάζουμε!

Πηγές:

Colombo, J.R. ed. Wendigo. Western Producer Prairie Books, Saskatoon: 1982.
Goddard, Ives (1969). “Owls and Cannibals: Two Algonquian Etymologies”. Paper Presented at the Second Algonquian Conference, St. John’s, Newfoundland.
Johnston, Basil (1990) [1976]. Ojibway Heritage. Lincoln: University of Nebraska Press.
Johnston, Basil (2001) [1995]. The Manitous. St. Paul: Minnesota Historical Society Press Brightman (1988:337, 339, 343, 364)
Zarka, Emily (October 17, 2019). “Windigo: The Flesh-Eating Monster of Native American Legend”. Monstrum. Season 1. Episode 13. PBS Digital Studios. Archived from the original on December 12, 2021. Retrieved March 20, 2021.
Horn, Kahntineta (March 14, 2013). “Boogie Men”. mohawknationnews.com. Kahnawake: Mohawk Nation News. Retrieved August 24, 2018.
Brightman (1988:337–8, 374)
Wolvegrey, Arok (2001). Cree: Words. Regina, Saskatchewan: University of Regina Press. ISBN 978-0889771277.
Merasty, Marie (1974). The World of Wetiko: Tales from the Woodland Cree. Saskatchewan Indian Cultural College.
“Windigo, the Ice Cannibal (Wendigo, Wiindigoo, Windgo, Windego)”. native-languages.org. Minneapolis, Minnesota: Native Languages of the Americas. 2015. Retrieved August 22, 2018.
Goddard (1969), cited in Brightman (1988:340)
Ridington, Robin (1967). “Wechuge and Windigo: A Comparison of Cannibal Belief Among Boreal Forest Athapaskans and Algonkians”. Anthropologica. Toronto, Ontario, Canada: University of Toronto Press. 18 (2): 107–129. doi:2307/25604963. JSTOR 25604963