Μεσοκαλοκαιριάτικες πτήσεις στην Μαγεία στον Τροχό του Έτους

Ποιο είναι εκείνο το αξεσουάρ που μια καθώς πρέπει μάγισσα οφείλει να διαθέτει;

Μην είναι το ραβδί;

Μην είναι το μυτερό ψηλό καπέλο;

Ναι, ναι…σημαντικά όλα αυτά… όμως εδώ θα μιλήσουμε για τη σκούπα!

Η σκούπα, ως οικιακό εργαλείο, σχετιζόταν κυρίως με τις μάγισσες και σχεδόν ποτέ με τους μάγους. Ο πρώτος άνδρας που ομολόγησε πως καβάλησε ένα σκουπόξυλο και πέταξε ήταν ο  Guillaume Edelin. Ο άνδρας αυτός ήταν ιερέας, ζούσε κοντά στο Παρίσι και  συνελήφθη, το 1453 κ.χ. μετά από τη  δημόσια κριτική του κατά των προειδοποιήσεων της εκκλησίας για τις μάγισσες.

Η μαγική σκούπα

Η σκούπα με την οποία οι μάγισσες διασχίζαν τον νυχτερινό ουρανό δεν ήταν πάντα μια απλή σκούπα καθαρίσματος. Συχνά, οι γυναίκες διέθεταν μια σκούπα φτιαγμένη από ειδικά φυτά για το σκοπό αυτόν και διακοσμημένες με μαγικά σύμβολα και αντικείμενα δύναμης. Κάποιες φορές, η γυναίκα τη λάμβανε ως δώρο στην ενηλικίωσή της και μια δεύτερη την ημέρα του γάμου της. Άλλες φορές την έφτιαχνε μόνη της από ειδικά φυτά για το μαγικό σκοπό που είχε κατά νου, συλλέγοντας τα κλαδιά τους ορισμένες περιόδους του έτους ή μέρες της εβδομάδας.

Παραδοσιακά, η σκούπα φυλασσόταν με το κοντάρι κάτω, ανεστραμμένη. Αυτό, πέραν από την αποφυγή λυγίσματος των κλαδιών της, εξυπηρετούσε και προστατευτικούς σκοπούς. Αν δείτε, λοιπόν, μια σκούπα τοποθετημένη ανάποδα δίπλα στην είσοδο ενός σπιτιού, να είστε σίγουροι πως η γυναίκα που κατοικεί εκεί, όχι μόνο γνωρίζει πως να φροντίσει τα εργαλεία καθαριότητας της, αλλά και πως να προστατεύσει το σπίτι της από ανεπιθύμητες ενέργειες.

Σε κάποιες περιοχές οι μάγισσες φτιάχνανε ένα σταυρό από δύο πευκοβελόνες ή δύο κλαδάκια Κράταιγου ή Τσαπουρνιάς που τα δένανε με μια κόκκινη κλωστούλα. Χώνανε το σταυρό αυτό μέσα στα κλαδιά της σκούπας και αυτό ενίσχυε την προστατευτική επίδραση της σκούπας.

Το μαγικό σπάρτο

Το φυτό που σχετίζεται στενότατα με τις μαγικές σκούπες είναι το σπάρτο (επιστημονική ονομασία: Spartium junceum). Είναι φυτό ηλιόχαρο και ταπεινό, ριζώνει βαθιά στο ξηρό και πετρώδες χώμα της Μεσογείου. Με τους εύκαμπτους, δυνατούς του βλαστούς και τα έντονα κίτρινα άνθη, θεωρήθηκε από την αρχαιότητα ιερό φυτό της ανθεκτικότητας, της προσαρμογής και της καθαρής βούλησης. Παρότι συνδέεται συχνά με την απλότητα και την καθημερινότητα, το σπάρτο κρύβει έναν μαγικό χαρακτήρα που διατρέχει τους αιώνες, διασώζοντας την παρουσία του σε μύθους, τελετουργίες και παραδόσεις.

Οι παλιές μάγισσες το χρησιμοποιούσαν για να καθαρίζουν μαγικά τους χώρους από “ματιάσματα”, αρνητική ενέργεια και κακοτυχία. Έδεναν μικρά ματσάκια σπάρτου πάνω από πόρτες ή τα έκαιγαν με θυμίαμα για εξαγνισμό.
Πιστευόταν ότι το φυτό έχει τη δύναμη να απορροφά κακές επιρροές και να προστατεύει από δαίμονες και κακόβουλα πνεύματα. Στην ελληνική ύπαιθρο, έβαζαν σπάρτο κάτω από το στρώμα για να προστατεύονται στον ύπνο από εφιάλτες και μαγείες.
Το σπάρτο, χάρη στην ευλυγισία του, χρησιμοποιείτο για να πλέκονται τελετουργικά καλάθια, σκοινιά ή ράβδοι, εργαλεία δηλαδή που χρησιμοποιούσαν μάγισσες και βοτανοθεραπευτές σε τελετές, αλλά και σκούπες. Πιστευόταν πως κρατώντας ένα κλαδί σπάρτου μπορούσες να κατευθύνεις τη βούλησή σου με ακρίβεια.
Επειδή φύεται σε περάσματα —σε γκρεμούς, πρανή και άγρια μονοπάτια— συνδέθηκε με οριακές καταστάσεις: τη μετάβαση από τη ζωή στον θάνατο, από το γνωστό στο άγνωστο, και χρησιμοποιήθηκε σε τελετές μεταμόρφωσης και αναγέννησης.

Το σπάρτο χρησιμοποιήθηκε παραδοσιακά για την κατασκευή σχοινιών, χαλιών και υφαντών. Η εργασία αυτή, συχνά γυναικεία, θεωρούνταν και μια συμβολική πράξη μαγικής ύφανσης της μοίρας — όπως οι Μοίρες που υφαίνουν το πεπρωμένο.
Σε πολλά χωριά, φύτευαν σπάρτο γύρω από τα σπίτια, ιδιαίτερα στα κατώφλια, για προστασία αλλά και για να δηλώνεται το “πέρασμα” από τον κόσμο του έξω στον ιερό οίκο. Το σπάρτο όριζε σύνορα ορατά και αόρατα.

Το σπάρτο, λόγω της ευκαμψίας και της ανθεκτικότητάς του, χρησιμοποιείτο παραδοσιακά για την κατασκευή χειροποίητων σκουπών, κυρίως σε αγροτικές περιοχές. Οι σκούπες αυτές ήταν κατάλληλες για εξωτερικούς χώρους, αυλές, καλύβες και στάβλους. Ήταν φτηνές, διαθέσιμες και ανθεκτικές – ένα βασικό εργαλείο του χωρικού σπιτιού. Η σκούπα, ως γνωστόν, είναι σύμβολο καθαρισμού, απομάκρυνσης και προστασίας στη λαϊκή μαγεία.

Πάλι άρχισα όμως τις φλυαρίες μου και ξέρω πως εσείς περιμένετε το τελετουργικό του Ηλιοστασίου! Και όπως σας υποσχέθηκα θα έχει να κάνει με τη μαγική σκούπα! Αν επιθυμείτε να τη φτιάξετε εξολοκλήρου μόνοι σας, σας παραθέτω κι έναν οδηγό με εικόνες σε στάδια. 

Τελετουργικός καθαρμός Μεσοκαλόκαιρου

🧹 Υλικά:

• Σκούπα από σπάρτο (ή από φυσικά υλικά, αφιερωμένη σε μαγικές εργασίες)
• Αλάτι και νερό
• Ένα χρυσό ή κίτρινο κερί (σύμβολο του Ηλίου)
• Αποξηραμένο σπάρτο, λεβάντα, και δεντρολίβανο για καύση
• Λίγο μέλι και κρασί (για προσφορά)
• Μικρό ηλιακό σύμβολο ζωγραφισμένο, χαραγμένο, λαξευμένο ή με όποιον άλλον τρόπο επιθυμείτε!
• Υλικά για διακόσμηση της μαγικής σκούπας, όπως ηλιακά σύμβολα, προστατευτικά φυτά και λίθοι και οτιδήποτε άλλο θεωρείται πως ταιριάζει μαγικά με τον σκοπό σας ! Θα σας αποθάρρυνα να βάλετε πολλά αποξηραμένα φυτά γιατί μπορεί να γίνει πολλή όμορφη, όπως στην εικόνα εδώ, όμως θα μαδάει διαρκώς και δε θα είναι καθόλου πρακτική. Τέτοιου είδους σκούπες είναι διακοσμητικές και μόνο! Αντιθέτως θα σας ενθάρρυνα να χρησιμοποιήσετε μικρά κουδουνάκια ώστε να συνδυάσετε τη μαγική καθαρτική δράση του ήχου με αυτήν της μαγικής σκούπας.

Εφόσον έχει προηγηθεί φυσικός καθαρισμός του χώρου και τακτοποίηση (μη με κοιτάτε μ αυτό το βλέμμα… ξέρω εγώ τι λέω), μπορείτε να προχωρήσετε στο τελετουργικό.

✨ Ανάμειξε τρείς πρέζες αλάτι με το νερό και ανακάτεψε αριστερόστροφα.

«Ύδωρ και άλας  εξαγνίζουν την ύλη και προσκαλούν το Πνεύμα»

Ράντισε με αυτό την τελετουργική σου σκούπα και τα διακοσμητικά υλικά.

Διακόσμησέ την με τα υλικά της επιλογής σου. Δέσε τα πάνω στη λαβή της σκούπας με κλωστή ή σπάγκο. 

Άναψε από τη φλόγα του κεριού το θυμίαμά σου

«Στην ακμή του Ηλίου, την πύρινη κορφή,
καλώ τη Φλόγα της γνώσης και της ζωής.
Να καεί το παλιό, να λάμψει το νέο·
το φως λατρεύω, τη Σκιά αγκαλιάζω.»

Πέρνα τη σκούπα πάνω από το θυμίαμα

«Όπλο καθαρτικό, πλεγμένο με φως,
βοήθα με να σπείρω φως εκεί που υπάρχει ζόφος.»

 Η σκούπα σου πλέον έχει γίνει ένα μαγικό εργαλείο!

🧹Ξεκίνα από την είσοδο του χώρου και σάρωσε προς τα έξω και αριστερόστροφα κινούμενος, προς τις γωνίες και τις εξόδους.

Καθώς σαρώνεις, μπορείς να λες ρυθμικά:

«Ό,τι βαρύ, ό,τι σκιερό,
φεύγει με σπάρτο δυνατό.
Φως να γεμίσει, πνοή να κυλήσει,
κι η ψυχή του χώρου να ξαναξυπνήσει.»

Στάσου ξανά στο κέντρο.

«Καθαρμός εγένετο.
Η σκόνη έπεσε, το σκοτάδι έφυγε.
Φως και ηρεμία να βασιλεύουν εδώ μέσα.»

🧹Τώρα ξεκίνα από την Ανατολή κινούμενος δεξιόστροφα και με κινήσεις σαρώματος από έξω προς τα μέσα. Σε κάθε σημείο του ορίζοντα μείνε για λίγο λέγοντας:

«Ανατολή – Γέννηση του Φωτός
Νότος – Δύναμη της Θέλησης
Δύση – Μετουσίωση της Σκιάς
Βορράς – Γείωση και Ανάσα
Από τις τέσσερις κατευθύνσεις προσκαλώ την ευλογία του του Ήλιου.»

✨Στάσου ξανά στο κέντρο, πρόσθεσε αν χρειαστεί κι άλλο θυμίαμα και πες

«Ήλιε του ύψους και της δόξας,
τύλιξε τον χώρο μου με χρυσή δύναμη.
Κάθε σκόνη, κάθε σκιά,
να φύγει, να καθαριστεί, να εξαφανιστεί!»

🌞 Πάρε το σύμβολο του Ήλιου και τοποθέτησέ το στο κέντρο του χώρου ή στο βωμό. Άλειψέ το με λίγο μέλι  και ράντισέ το με κρασί λέγοντας:

«Αυτός είναι ο Ήλιος μου.
Από μέσα λάμπει, προς τα έξω καθοδηγεί.
Με φλόγα θέλω, με σοφία πράττω.
Όπως πάνω, έτσι και κάτω.»

🧹Τύλιξε τη σκούπα σε πανί και φύλαξέ την σε καθαρό μέρος μέχρι την επόμενη χρήση. 

Αν αναρωτιέστε που ακριβώς βρίσκεται η μεσοκαλοκαιρινή πτήση, θα σας θυμίσω πως μια σκούπα δε χρησιμοποιείται για έναν μόνο μαγικό σκοπό. Στις μέρες μας οι μάγισσες δεν την πολυπροτιμούν ως μέσο μετακίνησης, αλλά επιφυλάσσομαι να σας πω για την αλοιφή πετάγματος με την οποία αλείφανε τις μαγικές τους σκούπες! Ένα βήμα τη φορά!

Ευλογημένο Θερινό Ηλιοστάσιο σε όλους και όλες!