Και στο δεύτερο μέρος, αφού έχουμε εξετάσει την Νηστεία και τις Μυήσεις στο πρώτο μέρος, θα αναλύσουμε περισσότερο την αξία της Μύησης. Για να δείτε το δεύτερο μέρος, δείτε εδώ.
Νηστεία και Μυήσεις (Μέρος Πρώτο)
Νηστεία και Μυήσεις (Μέρος Πρώτο)
Νηστεία και Μυήσεις (Μέρος Πρώτο)
Κάθε θρησκεία και κάθε πνευματικό μονοπάτι έχει τις δικές του παραδόσεις, τεχνικές, εορτασμούς, προετοιμασίες. Κάθε ένα εμπεριέχει τους δικούς του συμβολισμούς. Υπάρχει όμως ένα που είναι κοινό σε όλες και που θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο καθώς εξετάζουμε την Νηστεία και τις Μυήσεις στο πρώτο μέρος της σειράς άρθρων για την προετοιμασία μας.
Το κοινό αυτό είναι η Νηστεία.
Τι είναι νηστεία όμως;
Νηστεύουμε πριν περάσουμε από μια δοκιμασία – εμπειρία που έχει ως στόχο την πνευματική αφύπνιση του ατόμου. Η διαδικασία ξεκινά από πολύ παλιά. Τότε στις σαμανιστικές παραδόσεις οδηγούνταν σε απομονωμένα μέρη οι υποψήφιοι. Αυτοί θα μπορούσαν να είναι Ιερείς ή Πνευματικοί Οδηγοί ή Αρχηγοί των Φυλών.
Μέσα από την διαδικασία της στέρησης και της απώλειας των υλικών αγαθών καλούνταν να έρθουν σε επαφή με την εσωτερική τους φωνή. Έτσι μπορούσαν να καλύψουν τις ανάγκες αυτές με την εσωτερική διαδικασία του διαλογισμού, περισυλλογής ή όπως αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί.
Ας δούμε τι λέει το wikipedia για την νηστεία:
“Νηστεία ονομάζεται η εκούσια ή ακούσια αποχή από τροφή (άλλως ασιτία). Κυρίως ο όρος αυτός χρησιμοποιείται από πολλούς λαούς για την εκούσια αποχή σε ορισμένες τροφές ιδίως για θρησκευτικούς λόγους.
Όπως συμβαίνει και με τον μοναχισμό, η νηστεία αποτελεί ανατολική συνήθεια. Στους αρχαίους ασιατικούς λαούς και στους Αιγυπτίους τη νηστεία την επέβαλλαν θρησκευτικοί λόγοι. Προκειμένου να ετοιμαστούν οι πιστοί για τη συμμετοχή τους σε θρησκευτικές τελετές ή για να τιμήσουν ή για να εξιλεώσουν κάποιο θεό έπρεπε να απόσχουν γενικά ή μερικά από τροφές.
Οι Αιγύπτιοι, όπως μας πληροφορεί ο Ηρόδοτος, υποβάλλονταν σε νηστεία για θρησκευτικούς αλλά και για λόγους υγιεινής. Νήστευαν κυρίως στις μεγάλες εορτές της Ίσιδας. Από τους Αιγυπτίους η συνήθεια της νηστείας πέρασε στους Έλληνες και τους Εβραίους, από τους οποίους την παρέλαβαν αργότερα οι Χριστιανοί και Μωαμεθανοί.”
Σήμερα όμως τι γίνεται;
Ο τρόπος της νηστείας όπως εφαρμόζεται σήμερα όμως, αποτελεί μια σχεδόν άτοπη προσπάθεια. Η πράξη γίνεται χωρίς συνειδητή απόφαση της στέρησης και της απώλειας που θα πρέπει να βιώσουμε. Πολλές φορές αντιμετωπίζουμε τη νηστεία σαν ένα είδος δίαιτας για να χάσουμε τα περιττά κιλά ή να «στεγνώσουμε». Άλλες φορές επιλέγουμε μια αποχή από κάτι, είτε λέγεται κρέας, είτε υδατάνθρακας και τρώμε απεριόριστα με αποτέλεσμα να χάνουμε το νόημα.
Η περίοδος της νηστείας στη Wicca συναντάται κυρίως πριν από μυήσεις. Σπάνια γίνεται αντιληπτή η πραγματική έννοια της πράξης και όλοι γκρινιάζουν πως πεινάνε. Σημάδι απροετοιμασίας και πάντα ένας καλός δείκτης πως θα αργήσουν να λάβουν και να βιώσουν την πράξη που θα ακολουθήσει. Όμως, δεν παύει να είναι πάντα μια ευχάριστη στιγμή όταν μετά από καιρό αντιλαμβάνονται την πράξη ως βίωμα αληθινό και πραγματικό.
Συνήθως είναι μια ή δύο βδομάδες όπου ξεκινά ως μια διαδικασία αποτοξίνωσης. Η αποτοξίνωση εστιάζει σε ουσίες που υπάρχουν σε πλεόνασμα στο οργανισμό και καταλήγει σε μια ημέρα αφαγίας όπου ο νους τροφοδοτεί το σώμα. Ο λόγος που διαρκεί τόσες ημέρες είναι για να είναι σταδιακή η κάθαρση. Μια κάθαρση που ζητείται για να ισορροπεί η ανάγκη με την επιθυμία έως ότου γίνουμε συνειδητοί στην ανάγκη και να καταπολεμήσουμε την επιθυμία.
Νηστεία και μυήσεις λοιπόν.
Νηστεία δεν ήταν και δεν είναι η στέρηση του ενός και η πλεονάζουσα κατανάλωση του άλλου. Είναι μια διαδικασία μυητική που καλείται κάθε δόκιμος να βιώσει για να προετοιμαστεί για την μύηση που έχει ως στόχο.
Ελπίζω την επόμενη φορά που θα μου πει κάποιος πως νηστεύει να ξέρει πως δεν είναι το κρέας ή το μαρούλι που δεν θα “πρέπει” να φάει αλλά να καταλαβαίνει την πράξη.
Και στο δεύτερο μέρος, αφού έχουμε εξετάσει την Νηστεία και τις Μυήσεις στο πρώτο μέρος, θα αναλύσουμε περισσότερο την αξία της Μύησης. Για να δείτε το δεύτερο μέρος, δείτε εδώ.