Louis Bauduy

Μια άλλη εξίσου εντυπωσιακή ιστορία αφορά έναν άνδρα στις αρχές του 20^ου αιώνα ο οποίος φαίνεται ότι προκαλούσε, μάλλον υποσυνείδητα, τον θάνατο των αγαπημένων του συζύγων: Ο Louis Bauduy ήταν ένας εύπορος επιχειρηματίας που ζούσε στη Νέα Υόρκη. Το 1903 παντρεύτηκε μια όμορφη και νέα γυναίκα που ονομαζόταν Bertha Sayer και την οποία φαινόταν ν’ αγαπάει πολύ. Στις 18 Φεβρουαρίου του 1904, η Bertha αυτοκτόνησε με μια σφαίρα στο κεφάλι. Δίπλα στο άψυχο σώμα της βρέθηκε ένα ιδιόχειρο σημείωμα στο οποίο είχε γράψει ότι είχε σκοτώσει τον εαυτό της εξαιτίας «ενός πράγματος που δεν μπορούσε ν’ αντέξει πια». Ο Louis, αν και συντετριμμένος απ’ αυτή την απώλεια, ξαναπαντρεύτηκε κάποια στιγμή με μια γυναίκα που ονομαζόταν Rose Bauduy. To ζευγάρι έμοιαζε πολύ ευτυχισμένο, αλλά στις 10 Δεκεμβρίου του 1908, οι γείτονες αντιλήφθηκαν μια έντονη οσμή γκαζιού να βγαίνει απ’ το διαμέρισμα του ζευγαριού. Όταν έσπασαν την πόρτα του διαμερίσματος, βρήκαν την Rose Bauduy σωριασμένη στο πάτωμα, την παροχή του γκαζιού ανοιγμένη στο φουλ και το αναίσθητο σώμα του Louis ξαπλωμένο στο κρεβάτι του. Όπως μαθεύτηκε αργότερα, τις μέρες που προηγήθηκαν του τραγικού συμβάντος, η γυναίκα είχε εκμυστηρευτεί στους φίλους της ότι κάθε φορά που ο σύζυγός της την κοιτούσε, την καταλάμβανε ένα ανυπόφορο συναίσθημα τρόμου και άγχους μέχρι που δεν μπορούσε πλέον να τ’ αντέξει περισσότερο. Αν και ο Louis επιβίωσε, η Rose δεν τα κατάφερε και ο θάνατός της αποδόθηκε σε αυτοκτονία. .

Το 1910 ο Louis ξαναπαντρεύτηκε, για τρίτη και τελική φορά με μια 23χρονη χήρα την Leone Violet Connelly. Ένα βράδυ, η τρίτη κατά σειρά γυναίκα του εγκατέλειψε το διαμέρισμα τους, περιπλανήθηκε στην 110^η οδό και προσπάθησε να πέσει μπροστά σ’ ένα τραίνο. Ευτυχώς σώθηκε και όταν ανακρίθηκε από την αστυνομία είπε κάτι το πολύ παράξενο. Ότι ξαφνικά και χωρίς κανέναν ιδιαίτερο λόγο, την είχε κυριεύσει μια ακατανίκητη παρόρμηση να σκοτωθεί, μόνο και μόνο επειδή κοντά της βρίσκονταν ο σύζυγός της. Η Leone εγκατέλειψε τον Louis και εκείνος, πεπεισμένος πια ότι τον βάραινε κάποια αλλόκοτη κατάρα, νοίκιασε ένα δωμάτιο σε κάποιο ξενοδοχείο και αυτοπυροβολήθηκε στο κεφάλι στις 26 Νοεμβρίου του ίδιους έτους. Το παράξενο με αυτή την ιστορία ήταν ότι καμία από τις τρεις συζύγους του δεν είχε εκδηλώσει αυτοκτονικές τάσεις πριν τον γνωρίσει και ότι όλες είχαν ισχυριστεί ότι ήταν πολύ ευτυχισμένες μαζί του.

Arthur Everton

Τον Νοέμβριο του 1909, ένας πλανόδιος μάγος και υπνωτιστής που ονομαζόταν «Καθηγητής Arthur Everton» επισκέφτηκε το Somerville του New Jersey για να δώσει  μια παράσταση. Κατά τη διάρκεια της, ο Everton ζήτησε έναν εθελοντή απ’ το κοινό του για να κάνει μια επίδειξη των υπνωτιστικών του ικανοτήτων. Στο κάλεσμα του ανταποκρίθηκε ένας 35χρονος οδηγός ταξί ο John Simpson, ο οποίος ανέβηκε παραπατώντας στη σκηνή όντας αρκετά μεθυσμένος και εξαιρετικά αγενής προς τον καλλιτέχνη. Τον προκάλεσε να τον υπνωτίσει παρά τη θέλησή του, και ο Everton όντως κατάφερε να τον βάλει σε μια κατάσταση βαθιάς ύπνωσης. Ξαφνικά ο Simpson έμεινε ακίνητος και κοίταζε απλά το κενό με ύφος απλανές. Καθώς ο Everton προσπάθησε να τον επαναφέρει, ο Simpson σωριάστηκε καταγής φαινομενικά νεκρός εξαιτίας της ύπνωσης. Οι αστυνομικές αρχές ήταν δύσπιστες αρχικά στο κατά πόσο έφταιγε η ύπνωση για τον θάνατό του, αλλά οι μάρτυρες του όλου συμβάντος ήταν τόσοι πολλοί που τελικά ο Everton κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονία. Στο μεταξύ όμως υπήρχαν κάποιες αμφιβολίες ως προς το κατά πόσο ο Simpson ήταν όντως νεκρός καθώς αν και αναίσθητος και δίχως αναπνοή δεν παρουσίαζε τη λεγόμενη νεκρική ακαμψία. Κάποιοι υποθέσαν ότι είχε παγιδευτεί σε μια κατάσταση πολύ βαθιά ύπνωσης οπότε εκλήθη ένας άλλος υπνωτιστής, ο William E. Davenport, για να τον επαναφέρει. Ο Davenport απέτυχε στις προσπάθειές του και η αστυνομία αποδέχτηκε ότι ο Simpson ήταν όντως νεκρός. Στην νεκροψία που ακολούθησε, βρέθηκε ότι το αίτιο του θανάτου του ήταν ένα ανεύρυσμα αορτής, κάτι πολύ παράξενο γιατί ήταν ένας πολύ υγιής άνθρωπος χωρίς ιστορικό καρδιακών προβλημάτων. Πολλοί αναρωτήθηκαν αν ο Everton είχε πραγματικά προκαλέσει αυτή τη βλάβη κατά τη διάρκεια του υπνωτισμού, αλλά εφόσον δεν μπορούσε να αποδειχτεί κάτι τέτοιο οι κατηγορίες εναντίον του ανακλήθηκαν και ο επίμαχος θάνατος θεωρήθηκε αποτέλεσμα ατυχήματος. Πολλοί αναρωτιόνται πάντως αν ο Everton όντως τον σκότωσε, υποσυνείδητα έστω, για να τον τιμωρήσει για την αγενέστατη συμπεριφορά του…

George Kenney

Το 2011, τρεις μαθητές του Γυμνασίου της μικρής πόλης του North Port της Florida, ζήτησαν τη βοήθεια και τις συμβουλές του διευθυντή του σχολείου τους, του George Kenney καθώς αντιμετώπιζαν κάποια από τα ψυχολογικά προβλήματα που είναι αρκετά συνηθισμένα στην ηλικία της εφηβείας. Όπως αποδείχτηκε ωστόσο, ο Kenney ήταν ένας ερασιτέχνης υπνωτιστής που προσπαθούσε συχνά μέσω αυτής της πρακτικής να ανακουφίσει τους μαθητές του από τα ψυχολογικά τους προβλήματα. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του είχε ήδη υπνωτίσει 74 συνολικά μαθητές παραβιάζοντας τους νόμους της πολιτείας της Florida που θεωρούν παράνομη την άσκηση του υπνωτισμού από κάποιον που δεν έχει λάβει σχετική άδεια. Στην περίπτωση των τριών μαθητών κάτι δεν πήγε καθόλου καλά γιατί και οι τρεις πέθαναν λίγες μόλις βδομάδες μετά τον υπνωτισμό τους, ανεξάρτητα ο ένας απ’ τον άλλο. Οι δυο μαθητές, οι Wesley McKinley και Brittany Palumbo αυτοκτόνησαν ενώ ο Marcus Freeman σκοτώθηκε σε τροχαίο ατύχημα. Το παράξενο με όλα αυτά ήταν ότι ο  McKinley και ο Palumbo δεν είχαν παρουσιάσει ποτέ αυτοκτονικές τάσεις και μάλιστα έκαναν μεγάλα όνειρα για το μέλλον τους. Στην περίπτωση του Freeman, η κοπέλα που βρίσκονταν μαζί του στο αυτοκίνητό του όταν τρακάρισε, δήλωσε ότι ο Freeman «είχε μια πολύ παράξενη έκφραση στο πρόσωπό του» προτού το αυτοκίνητο του βγει απ’ το δρόμο. Ο Kenney θεωρήθηκε υπαίτιος των τριών θανάτων και κατά τη διάρκεια της δίκης που ακολούθησε, ο συνήγορός του ισχυρίστηκε ότι η ύπνωση δεν μπορεί να ωθήσει έναν άνθρωπο στην αυτοκτονία. Ωστόσο, κάποιοι άλλοι μαθητές του σχολείου που είχαν υπνωτιστεί από τον Kenney προέβησαν σε κάποιους πολύ ενδιαφέροντες ισχυρισμούς. Ένας από αυτούς δήλωσε για παράδειγμα ότι μετά τον υπνωτισμό βρισκόταν σε κατάσταση έκστασης και δεν μπορούσε να βρει το δωμάτιο του γιατί οι αριθμοί όλων των δωματίων έμοιαζαν να είναι γραμμένοι στα κινέζικα. Επί 20 με 25 λεπτά περιφερόταν αβοήθητος στο κτίριο του σχολείου. Επίσης, δυο άλλοι υπνωτισμένοι μαθητές είχαν βάλει κραγιόν στα χείλη τους κάτι που εκείνη τη στιγμή είχε θεωρηθεί πολύ αστείο.  Τελικά επετεύχθη ένας δικαστικός διακανονισμός αποζημίωσης ύψους για 600.000 δολαρίων και στον Kenney επιβλήθηκε ένα έτος αποχής από τα καθήκοντά του μετά το πέρας του οποίου συνταξιοδοτήθηκε οριστικά.