Λευκά Κρύα Ανθρωπάκια

Στην Πολωνία (ειδικά στις περιοχές Mazury και Warmia) όταν μαζεύονται τα κρύα βράδια του χειμώνα γύρω από τη ζεστασιά της φωτιάς μιλούν για πλάσματα αλλοκοσμικά και παράξενα που βοηθούν ή δυσκολεύουν τη ζωή των ανθρώπων. Τα «Biali Zimni Ludzie» μεταφράζονται ως «Λευκοί Κρύοι Άνθρωποι» και αναφέρονται συχνά στις κουβέντες τους τέτοια εποχή.

Τα Λευκά Κρύα Ανθρωπάκια τα περιγράφουν ως μυστηριώδη πλάσματα ή δαίμονες που ευθύνονται για την πρόκληση ασθενειών. Η τρομακτική και απωθητική τους όψη αποπνέει, την αίσθηση του κινδύνου που μεταφέρουν. Όλες οι αναφορές στα πλάσματα αυτά γινόντουσαν στον πληθυντικό αριθμό κι αυτό μας κάνει να συμπεράνουμε πως εμφανιζόταν μόνο κατά ομάδες.

Τα μικρά και λιπόσαρκα κορμιά τους καλύπτονται, λένε, με χλωμό, αρρωστιάρικο δέρμα, σχεδόν φασματικό. Κινούνται στο χώρο με γρήγορες και πυρετώδης κινήσεις. Το μέγεθος τους ποικίλει και μπορεί να γίνει τόσο μικροσκοπικό όσο το κεφάλι μιας καρφίτσας. Θεωρείται πως ως πλάσματα συγγενεύουν με τους Γνώμους και του Νάνους.

Το φυσικό περιβάλλον των Λευκών Κρύων Ανθρώπων είναι τα δάση και οι βαλτότοποι. Λατρεύουν να στήνουν ενέδρες στους περαστικούς, κρυμμένα μέσα σε σώματα νερού. Πηδούν, χωρίς το θύμα να τους πάρει είδηση, στα ρούχα του και περιμένουν να αποκοιμηθεί. Τότε αρχίζουν να σκαρφαλώνουν στο πρόσωπό του και μπαίνουν στο σώμα του από τους βλεννογόνους της μύτης και του στόματος. Προκαλούν πυρετό και διαφόρων ειδών ασθένειες, κάποιες από τις οποίες είναι δύσκολο να γιατρευτούν.

Τα γιατροσόφια

Στους παραδοσιακούς Πολωνικούς μύθους σώζονται ως σήμερα και τα γιατροσόφια που προτείνονται για να απαλλαγεί κάποιος από τη δυσμένεια τους. Ένα όχι και τόσο λαχταριστό καταπότι φτιαχνόταν από σκόνη αποξηραμένων ματιών καραβίδας διαλυμένη σε δυνατό αλκοολούχο απόσταγμα. Ένα άλλο αμφιβόλου γαστρονομικής ποιότητας γιατροσόφι θέλει τον ασθενή να καταναλώσει μια φέτα ψωμί με βούτυρο γαρνιρισμένη με έναν μίσχο από το φυτό Σάρωθρο (Broom), από το οποίο φτιάχνανε τις παλιές παραδοσιακές σκούπες, παρμένο από μια παλιά σκούπα.

Ένα από τα πιο διαδεδομένα τελετουργικά για να γιατρευτεί κάποιος από την επίθεση των πλασμάτων αυτών ήταν το εξής. Οδηγούσαν τον ασθενή σε κάποιο δέντρο στο οποίο είχε σκαλιστεί μια βαθιά τρύπα και τον βάζανε να κάνει μια βαθιά εκπνοή και μια βαθιά εισπνοή-με αυτή τη σειρά- μέσα στην κοιλότητα αυτή. Μετά σφραγίζανε την τρύπα με ένα ξύλινο παλούκι. Με αυτόν τον τρόπο φυλακίζανε τα δαιμόνια μέσα στο δέντρο.

Μιας και ο χειμώνας ακόμη καλά κρατεί και οι ιώσεις δίνουν και παίρνουν, έχετε το νου σας μην τυχών έρθετε… πρόσωπο με πρόσωπο με μια ομάδα από αυτά τα αλλοκοσμικά πλασματάκια.