Νηστεία & Μυήσεις (Μέρος Τρίτο)

Νηστεία και Μυήσεις (Μέρος Τρίτο)

Το ταξίδι μας στα δύο πρώτα μέρη μας έφερε αντιμέτωπους με την Νηστεία και την Σιγή. Και οι 2 έννοιες είναι αρκετά σταθερές στην προετοιμασία μας για το ταξίδι της Μύησης αλλά στο τρίτο μέρος θα δούμε μια διαφορετική προσέγγιση που έχει να κάνει με την προετοιμασία του Νου και του Συναισθήματος να έρθουν σε αρμονία για αν μπορέσουν να προχωρήσουν στην Μύηση.

Όπως είχαμε δει και στα προηγούμενα μέρη, η Μύηση είναι αποτέλεσμα μιας διαδικασίας που ακολουθούμε. Υπάρχουν Παραδόσεις που προετοιμάζουν σκληρά τον υποψήφιο με συνεχείς ασκήσεις, με τελετές και διάφορα ξόρκια, υπάρχουν και Παραδόσεις που  θα αρκεστούν στην μελέτη του υποψήφιου για να μπορέσει να περάσει την διαδικασία.

Κάθε μια από τις σχολές ή Παραδόσεις, εστιάζει στην Νοητική ή Συναισθηματική ενεργοποίηση του Υποψήφιου και μέσα των Δοκιμασιών του να μπορέσει να αφυπνίσει κάποια κομμάτια του. Συνήθως αυτό γίνεται κατά την διάρκεια της Μύησης αλλά όχι πάντα. Μεγάλο ρόλο στην αφυπνιστική αυτή διαδικασία παίζει η προετοιμασία.

Έτσι, συναντάμε κάποια κοινά χαρακτηριστικά στις προετοιμασίες των Δοκίμων Υποψήφιων όπως η πλύση ή τελετουργικό μπάνιο, ο διαλογισμός ή η περισυλλογή πριν την έναρξη της μυητικής διαδικασίας, η αποτύπωση σκέψεων ή επιθυμιών ή η σύνταξη κάποιου «συμβολαίου» πριν που αποτελούν αυτά τα στάδια.

Είναι όλα απαραίτητα;

Όχι.

Γίνονται όλα από όλες τις Παραδόσεις;

Όχι.

Οπότε γιατί αναφέρονται όλα;

Γιατί πολλές φορές ακόμα και αν μια Παράδοση επιλέξει κάποια από τα παραπάνω και προσθέσει κάποια άλλα, ή αφαιρέσει και εντάξει μόνο ένα από τα παραπάνω, ο στόχος της θα είναι η αφυπνιστική διέγερση του Υποψηφίου – Δοκίμου πριν ακόμα φτάσει στα όρια του Κύκλου ή Τελετουργικού Χώρου.

Εναρμόνιση

Η Εναρμόνιση αποτελεί το κύριο θέμα του τρίτου μέρους και για να την προσεγγίσουμε θα πρέπει να την δούμε ως έννοια και πως επηρεάζει και επηρεάζεται από την καθημερινότητα μας.

Η Εναρμόνιση δεν είναι απλώς μια τεχνική – αν και υπάρχουν πρακτικές οδηγίες – αλλά κάτι πιο βαθύ. Απαιτεί συχνά βαθιά επίπεδα αυτογνωσίας, που πρώτα αναδύονται και στη συνέχεια εγκαθίστανται ως αυτοαποδοχή, άνευ όρων αυτοεκτίμηση και αυτοσεβασμός. Αυτά τα χαρακτηριστικά δεν μπορούν να μεταδοθούν με ειλικρίνεια σε άλλους εάν δεν τα έχουμε κατακτήσει πρώτα για τον εαυτό μας. Η συναισθηματική εναρμόνιση αποτελεί το θεμέλιο για κάθε είδους σχέση, όπως συγγενική, γονική (βελτιώνει και διευκολύνει την επικοινωνία με το παιδί), συντροφική, φιλική, θεραπευτική, επαγγελματική κλπ., δημιουργώντας αμοιβαία αισθήματα εμπιστοσύνης, κατανόησης και αποδοχής. Μειώνει τα επίπεδα στρες, καθώς οι ανθρώπινες σχέσεις δεν βασίζονται πλέον στον ανταγωνισμό, τη σύγκρουση και την επιβολή, και ενισχύει την ικανότητα να λέει κάποιος “όχι” χωρίς εγωισμό ή θυμό, αλλά με τρόπο που γίνεται κατανοητός και αποδεκτός από τους άλλους.

Κατακτώντας την συναισθηματική εναρμόνιση, ο Υποψήφιος ξεκινά να αποκτά εμπιστοσύνη στον εαυτό του και έτσι αναπτύσσει τον Σεβασμό προς τον εαυτό του και τους άλλους και την Αυτογνωσία. Με τα εργαλεία αυτά μπορεί να συνεχίσει με διαλογισμό και αυτοπαρατήρηση στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων που εκπαιδεύεται ή έχει εκπαιδευτεί ώστε να γίνουν αναπόσπαστα εργαλεία της καθημερινότητας του αλλά και της μαγικής του πρακτικής.

Εφόσον λοιπόν η Εναρμόνιση στοχεύει στην διαχείριση των συναισθηματικών και νοητικών εσωτερικών συγκρούσεων και στην απόκτηση μιας ισορροπημένης και πλήρους ζωής στον κόσμο των αισθήσεων που βρισκόμαστε, τότε όταν συνδυάζεται με την μαγική πρακτική που καλούμαστε να γνωρίζουμε, η εναρμόνιση αυτή βγαίνει από το ατομικό πλαίσιο και επεκτείνεται στο Σύμπαν. Έτσι λοιπόν τι καταφέρνουμε;

“Όπως πάνω, έτσι και κάτω” ή “Ως εστίν το άνω, ούτως εστίν και το κάτω”.

Αυτή η ρήση προέρχεται από το κείμενο “Σμαράγδινος Πίνακας” (Tabula Smaragdina), το οποίο αποδίδεται στον Ερμή Τρισμέγιστο, μια μυθική μορφή που θεωρείται συνδυασμός του ελληνικού θεού Ερμή και του αιγυπτιακού θεού Θωθ. Η ρήση αυτή εκφράζει την αλχημιστική και ερμητική αρχή της αναλογίας, υποδηλώνοντας ότι υπάρχει αντιστοιχία και σύνδεση μεταξύ των διαφόρων επιπέδων της ύπαρξης, όπως το μικρόκοσμο (ο άνθρωπος) και το μακρόκοσμο (το σύμπαν).

Αυτή η αρχή έχει βαθιά φιλοσοφική σημασία και έχει επηρεάσει πολλές πνευματικές και φιλοσοφικές παραδόσεις, καθώς και την αλχημεία και την ερμητική φιλοσοφία.

Το πλήρες κείμενο που θα μπορούσαμε να πούμε αποτελεί ένα ταξίδι μόνο του στην μύηση είναι:

“Αληθές, αληθέστατον, βέβαιον και αληθέστατον:

Το κάτω μέρος είναι όμοιο με το άνω μέρος, και το άνω μέρος είναι όμοιο με το κάτω μέρος, για να γίνει το θαύμα του ενός πράγματος.

Και καθώς όλα τα πράγματα έγιναν από την ενέργεια ενός, έτσι όλα τα πράγματα γεννήθηκαν από τούτο το ένα πράγμα, με προσαρμογή.

Ο πατήρ αυτού είναι ο Ήλιος, η μήτηρ αυτού η Σελήνη.

Ο αέρας το έφερε εντός της κοιλίας αυτού.

Η τροφός του είναι η γη.

Ο πατήρ όλων των τελειοτήτων εν όλου του κόσμου είναι εδώ.

Η δύναμή του είναι ακέραια όταν μεταβληθεί εις γην.

Χώρισε την γην από το πυρ, το λεπτόν από το χονδρόν, με μεγάλη ευλάβεια.

Αναβαίνει από την γην εις τον ουρανόν και πάλιν κατέρχεται εις την γην, και λαμβάνει την δύναμην των ανωτέρων και των κατωτέρων.

Ούτω θα έχεις την δόξαν όλου του κόσμου.

Διά τούτο θα φύγει από σένα πάσα αμβλύτης.

Είναι ισχυρότερη πάσης ισχύος, διότι θα νικήσει κάθε λεπτόν και θα διαπεράσει κάθε στερεόν.

Ούτω εδημιουργήθη ο κόσμος.

Εκ τούτου θα γίνουν και θα προέλθουν θαυμαστοί προσαρμογμοί, των οποίων το μέσον είναι εδώ.

Διά τούτο εγώ ο Ερμής Τρισμέγιστος έχω τας τρεις μερίδας της φιλοσοφίας όλου του κόσμου.

Ετελείωσα ό,τι είχα να πω περί της εργασίας του Ηλίου.”

Στον Παγανισμό συναντάμε και την ρήση «Όπως άνω έτσι και κάτω, όπως εντός έτσι και εκτός, όπως το σύμπαν έτσι και η ψυχή» που έχει τις βάσεις της πάλι στην Ερμητική αρχή που συναντάμε παραπάνω.

Οπότε αυτή η εναρμόνιση είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να προχωρήσουμε στην Μύηση;

Όχι.

Τα πράγματα θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι πιο δυναμικά και εξελικτικά. Το ότι μπορεί να είμαστε εναρμονισμένοι σήμερα δεν σημαίνει πως θα παραμείνουμε και αύριο καθώς τα ερεθίσματα που θα λάβουμε κάθε στιγμή μάς διαμορφώνουν. Καθώς αλλάζουμε με κάθε μας ανάσα, καλούμαστε να είμαστε συνειδητοί των Αλλαγών αλλά τι θα γίνει αν κάτι χάσουμε;

Αυτό είναι ένα ερώτημα που καλούμαστε να απαντάμε καθημερινά, τόσο κατά την προετοιμασία μας όσο και μετά την μύηση μας. Αλλά εκεί ανοίγει ένα άλλο κεφάλαιο που θα το δούμε σε επόμενο μέρος.

Μέχρι τότε, γράψτε τις σκέψεις και τις ερωτήσεις σας, ας διαμορφώσουμε παρέα τα υπόλοιπα μέρη που ακολουθούν.