Η παράξενη γυναίκα που έφερε η θάλασσα.

Στις 22 Φεβρουαρίου του έτους 1803, στις ανατολικές ακτές της Ιαπωνίας συνέβη ένα αλλόκοτο περιστατικό: Μια ομάδα ψαράδων που άπλωναν τα δίχτυα τους έξω απ’ τις ακτές της επαρχίας Hitachi είδαν ένα μικρό πλοιάριο που τα κύματα της θάλασσας έφερναν σιγά-σιγά στα βράχια της ξηράς. Η εμφάνισή του ήταν πολύ ασυνήθιστη: Είχε σχήμα κυκλικό, πλάτος πεντέμισι μέτρων σύμφωνα με το σύγχρονο μετρικό σύστημα και ύψος 3 μέτρων και τριάντα εκατοστών. Το κάτω μέρος του ήταν επενδυμένο με μεταλλικές πλάκες που έμοιαζαν με χαλκό ενώ το υπόλοιπο φαινόταν να είναι κατασκευασμένο από λακαρισμένο ξύλο. Στα κυρτά τοιχώματα του διαγράφονταν κρυστάλλινα παράθυρα που προστατεύονταν από σφιχτοδεμένα πλέγματα. Το μικρό αυτό πλεούμενο έμοιαζε με μια κοίλη κάψουλα που είχε το σχήμα ενός θυμιατού ή ενός δοχείου αποθήκευσης ρυζιού.

Οι έκπληκτοι ψαράδες αποφάσισαν να ρυμουλκήσουν το εύρημα τους μέχρι την ακτή για να το εξετάσουν καλύτερα. Εκεί, όταν κρυφοκοίταξαν μέσα απ’ τα παράθυρα του, ανακάλυψαν ότι το εσωτερικό του ήταν στρωμένο με χαλιά και μαξιλάρια ενώ στα τοιχώματά του απλώνονταν επιγραφές οι οποίες ήταν γραμμένες με ένα εντελώς άγνωστο αλφάβητο. Αλλά το πιο συνταρακτικό απ’ όλα ήταν ότι μέσα του υπήρχε κάτι ζωντανό: Πράγματι, ύστερα από λίγο, στο πλάι του άνοιξε κάτι σαν καταπακτή. Από μέσα της αναδύθηκε στο φως του ήλιου μια νέα και πολύ όμορφη γυναίκα: Είχε μέτριο ύψος, ακόμα και σύμφωνα με τα κριτήρια εκείνης της εποχής, ενάμισι μέτρο το πολύ, κατάλευκη επιδερμίδα, κόκκινα φρύδια και μαλλιά τα οποία ήταν στολισμένα με λευκές ανταύγειες ενώ φορούσε ένα μακρύ φόρεμα που ήταν φτιαγμένο από κάποιο άγνωστο υλικό το οποίο έδενε στο πάνω μέρος του και ήταν πλατύ και χαλαρό γύρω από τους αστραγάλους της. Στα χέρια της κρατούσε ένα ανοιχτόχρωμο κουτί που είχε μήκος περίπου είκοσι-τριών εκατοστών και το οποίο εκείνη φύλαγε ζηλότυπα. Αρνήθηκε να το αποχωριστεί και μίλαγε σε μια παράξενη γλώσσα που κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει. Η ηλικία της έμοιαζε να κυμαίνεται μεταξύ των δεκαοχτώ και είκοσι ετών το πολύ και η συμπεριφορά της πρόδιδε το γεγονός ότι ήταν αριστοκρατικής καταγωγής.

Η τύχη της γυναίκας που έφερε η θάλασσα

Οι κάτοικοι της γύρω περιοχής, και ιδιαίτερα οι γυναίκες τους, έκαναν πολλές υποθέσεις σχετικά με την καταγωγή της μυστηριώδους γυναίκας. Σύμφωνα με την θεωρία που υιοθέτησε μετά χαράς η πλειοψηφία εξ αυτών, ήταν μια πριγκίπισσα από κάποια μακρινή χώρα που είχε εξοριστεί από την πατρίδα της επειδή είχε απατήσει τον σύζυγό της. Μάλιστα, κάποιοι έφτασαν στο σημείο να ισχυριστούν ότι το κλειστό κουτί που κρατούσε με τόση ζέση, περιείχε το κομμένο κεφάλι του εραστή της!

Τελικά, σύμφωνα με τα διασωθέντα κείμενα που περιγράφουν το όλο περιστατικό, φοβισμένοι από την παραδοξότητα της όλης κατάστασης, εντελώς ανήμποροι να επικοινωνήσουν μαζί της, και παρακινημένοι από το γεγονός ότι η κοινότητά τους δεν διέθετε αρκετό φαγητό για να τη συντηρήσουν, οι ψαράδες που ανακάλυψαν το σκάφος της, την έβαλαν και πάλι στο εσωτερικό του και την παρέδωσαν στη θάλασσα. Έκτοτε, τα ίχνη της χάθηκαν για πάντα. Προτού εξεταστεί η αληθοφάνεια αυτής της περίεργης ιστορίας, αξίζει να ειπωθούν μερικά πράγματα για την ιστορική περίοδο κατά την οποία υποτίθεται ότι έλαβε χώρα:

Είναι όντως αληθινή η ιστορία;

Την εποχή εκείνη λοιπόν, η Ιαπωνία ήταν εντελώς αποκομμένη από τον έξω κόσμο. Τα καράβια των Βρετανών, των Αμερικανών, των Ισπανών των Πορτογάλων και όλων των άλλων εθνών που όργωναν τις θάλασσες, απαγορεύονταν να προσεγγίσουν τις ακτές της και κάθε είδους εμπορική ή πολιτιστική ανταλλαγή με τους λαούς που κατοικούσαν στις υπόλοιπες χώρες της υδρογείου, είχε διακοπεί. Αυτή η εποχή ονομάζεται περίοδος Edo και είχε ξεκινήσει από το 1603. Ήταν μια περίοδος ειρήνης και σταθερότητας και άνθισης του πολιτισμού η οποία έληξε ωστόσο το 1868 όταν η Ιαπωνία αποφάσισε ν’ ανοίξει και πάλι τα λιμάνια της. Κατά τη διάρκεια εκείνων των τριών αιώνων της απομόνωσης, η ύπαρξη των παράξενων λαών που κατοικούσαν πέρα από τη θάλασσα που περίβαλλε τη χώρα δεν είχε ξεχαστεί και πότε-πότε κυκλοφορούσαν ιστορίες για περίεργα ναυάγια που ξέβραζε η θάλασσα.

ιαπωνια παραξενα — Τα παράξενα σύμβολα του άγνωστου σκάφους σε απεικόνιση που βρίσκεται στο βιβλίο του Bakin Kyokutei με τον τίτλο Toen shōsetsu και που γράφτηκε το 1825.

Το πρόβλημα είναι ότι η ιστορία του Utsuro–bune, 虚舟, όπως κατέληξε να ονομαστεί, μια σύνθετη λέξη που μεταφράζεται ως «κοίλη βάρκα» και που αποτελείται από τις λέξεις Utsuro που σημαίνει «κοίλο» ή «κούφιο» και bune που σημαίνει «βάρκα» δεν θυμίζει σε τίποτα κάποιον νεφελώδη θρύλο ή κάποια αόριστη διάδοση. Η ιστορία του utsuro–bune εμφανίζεται σε τουλάχιστον δώδεκα έγγραφες πηγές από τα τέλη της περιόδου Edo. Η πιο γνωστή είναι ίσως το κείμενο Toen shōsetsu του 1825 που έγραψε ο Bakin Takizawa Kyokutei και αποτελείται από μια συλλογή δεκατεσσάρων τόμων που περιέχουν θρύλους και διαδόσεις. Στον ενδέκατο τόμο αυτής της συλλογής ανακαλύπτουμε πολλές παράξενες λεπτομέρειες, σε μια αφήγηση που έχει τον τίτλο Utsuro–bune no Banjyo («Μια ξένη γυναίκα σ’ ένα κούφιο σκάφος»). Κάτι που εντυπωσιάζει σε όλες αυτές τις έγγραφες πηγές είναι οι πανομοιότυπες περιγραφές τους ως προς την εμφάνιση της γυναίκας και του κυκλικού της πλεούμενου καθώς και η απόλυτη συμφωνία ως προς το ποια ήταν η τελική κατάληξη της όλης ιστορίας. Επιπλέον συμφωνούν ως προς το όνομα της τοποθεσίας όπου συνέβη το επίμαχο περιστατικό. Σε πολλά απ’ αυτά τα κείμενα υπάρχουν αναπαραστάσεις των παράξενων γραμμάτων που βρέθηκαν στο εσωτερικό του σκάφους τα οποία όντως δεν θυμίζουν σε τίποτα κάποια υπαρκτή γραφή και σίγουρα δεν έχουν καμία ομοιότητα με τις δημιουργίες της γνωστής σε όλους μας Ιαπωνικής καλλιγραφίας.

Η αλλόκοτη τούτη ιστορία, όπως ήταν και το αναμενόμενο, προσέλκυσε την προσοχή πολλών ιστορικών, ανθρωπολόγων και των εθνολόγων. Επίσης, έχει εξάψει το ενδιαφέρον των ουφολόγων οι οποίοι υποψιάζονται πως αποτελεί μια επίσημη εξιστόρηση της επαφής εκείνων των απλοϊκών ψαράδων με κάποιο πλάσμα που ήρθε από ένα άλλο κόσμο.

Σύνδεση με UFO

Για τους πιο πεζούς μελετητές της, η ιστορία της παράξενης γυναίκας που ήρθε από τη θάλασσα δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια εκμοντερνισμένη εκδοχή παλαιότερων μύθων και θρύλων. Οι υποστηρικτές αυτής της θεωρίας βασίζουν τον ισχυρισμό τους στο γεγονός ότι όντως υπάρχουν παλαιότερες και πολύ πιο αρχαίες αφηγήσεις παραπλήσιου περιεχομένου που θα μπορούσαν να έχουν αποτελέσει την πηγή έμπνευσης της συγκεκριμένης ιστορίας. Για παράδειγμα, λέγεται ότι η εκτροφή των μεταξοσκωλήκων στην Ιαπωνία αποτελεί δώρο μιας Ινδής πριγκίπισσας η οποία εξόκειλε με το καράβι της στις ακτές της και σώθηκε χάρη στη φιλοξενία των ιθαγενών κατοίκων της που την γλύτωσαν από βέβαιο πνιγμό.

Κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται ότι τα εμφανισιακά χαρακτηριστικά της γυναίκας παραπέμπουν σε κάποια κάτοικο της Ρωσίας η οποία σώθηκε από το ναυάγιο ενός Ρωσικού φαλαινοθηρικού αν και η αναπαραγωγή των συμβόλων που στόλιζαν το σκάφος της δεν θυμίζει σε τίποτα το κυριλλικό αλφάβητο. Επίσης, στα αρχεία του Ρωσικού κράτους δεν έχει βρεθεί καμία αναφορά που να σχετίζεται με κάποια τέτοιου είδους τραγωδία τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο.

Υπάρχει τέλος και η άποψη των ουφολόγων οι οποίοι συγκρίνουν τα εν λόγω σύμβολα μ’ εκείνα που σχεδίασαν από μνήμης, στον 20^ο αιώνα, άνθρωποι που ισχυρίστηκαν ότι ήρθαν σ’ επαφή με εξωγήινους μέσα στα διαστημικά τους σκάφη και επισημαίνουν ότι όντως υπάρχουν πολλές ομοιότητες μεταξύ τους. Επίσης, το σχήμα εκείνης της «κούφιας βάρκας» θυμίζει πολύ τους γνωστούς σε όλους μας ιπτάμενους δίσκους ενώ το παράξενο κουτί που κρατούσε η ανοιχτόχρωμη εκείνη γυναίκα στα χέρια της θα μπορούσε να είναι κάποιο μηχάνημα ραδιο-επικοινωνίας, γεγονός που θα εξηγούσε και το λόγο για τον οποίο το φύλαγε τόσο ζηλότυπα.

παραξενα γυναικα θαλασσα — *Από το έγγραφο «Εκθέσεις από τον Hirokata, από τον καλλιγράφο Yashiro Hirokata. Έτος (1825)*

Αξίζει να ειπωθεί πάντως ότι η εικόνα των UFOs διαδόθηκε σε παγκόσμιο επίπεδο για πρώτη φορά μετά τις 24 Ιουνίου του 1947, όταν τα Αμερικανικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αναπαρήγαγαν την εμπειρία του επιχειρηματία Kenneth Arnold ο οποίος κατά τη διάρκεια μιας πτήσης με το ιδιωτικό του αεροσκάφους είχε οπτική επαφή με κάποια ιπτάμενα αντικείμενα άγνωστης προέλευσης που οι δημοσιογράφοι αποκάλεσαν «ιπτάμενους δίσκους». Μεγάλη αίσθηση προκάλεσε επίσης και η υποτιθέμενη συντριβή ενός εξωγήινου σκάφους στο Roswell του Νέου Μεξικού τον Ιούλιο του 1947 με αποτέλεσμα οι «ιπτάμενοι δίσκοι» να ριζώσουν για τα καλά στη συλλογική ψυχή της ανθρωπότητας και να εδραιωθούν για πάντα στη λαϊκή κουλτούρα του δεύτερου μισού του 20^ου αιώνα. Σήμερα, δύσκολα θα βρεθεί άνθρωπος σε ολόκληρο τον πλανήτη που να μην έχει ακούσει για τους εξωγήινους και τα μυστηριώδη κυκλικά σκάφη τους που περιπολούν στους ουρανούς της Γης μας…

γυναικα πλοιο θαλασσα — *Απεικόνιση του utsuro-bune από το βιβλίο του Matajiro Nagahashi « Umeno chiri» Έτος 1845.*

Μέχρι σήμερα λοιπόν το μυστήριο του utsuro buno, του κοίλου σκάφους που βρέθηκε στις ακτές της Ιαπωνίας παραμένει άλυτο. Το ίδιο ισχύει και για την τύχη της μυστηριώδους επιβάτισσάς του με την ασυνήθιστη εμφάνιση, της παράξενης εκείνης γυναίκας που ήρθε από το άγνωστο μόνο και μόνο για να επιστρέψει στις αχανείς του αγκάλες…