Εξελίξεις και το Πρόσωπο Κλειδί

Συνεχίζοντας από το προηγούμενο άρθρο μας σχετικά με τις αντιδράσεις που προέκυψαν με τα Θυρανοίξια του πρώτου Ναού της Ελληνικής Πατρώας θρησκείας, θα κοιτάξουμε τα πρόσωπα και το νομικό πλαίσιο που συνηγορεί στις όποιες αποφάσεις και παράλληλα, αξίζει να θυμόμαστε πως ενωμένοι, πετυχαίνουμε περισσότερα.

Ευάγγελος Μπεξής και ο Ναός του Διός και του Πανός: Μία Ιστορία Πίστης και Νομικών Εμποδίων

Ο Ευάγγελος Μπεξής, γνωστός ερευνητής της αρχαίας ελληνικής θρησκείας και ακτιβιστής υπέρ της ελληνικής πατρώας παράδοσης, αποτέλεσε την ψυχή πίσω από την ανέγερση του Ναού του Διός και του Πανός στο Καλλιάνι της Αρκαδίας. Ένα έργο που ξεκίνησε με όραμα και αφοσίωση, αλλά τελικά βρέθηκε στο επίκεντρο μιας νομικής διαμάχης που οδήγησε τόσο στη σύλληψή του όσο και στην αμφίβολη τύχη του ίδιου του ναού.

Το Όραμα και η Κατασκευή του Ναού

Η επιθυμία του Ευάγγελου Μπεξή να δημιουργήσει έναν χώρο αφιερωμένο στην ελληνική πατρώα θρησκεία δεν ήταν ξαφνική. Για χρόνια, υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής της ανάγκης για επαναφορά της λατρείας των αρχαίων θεών σε φυσικούς χώρους, όπως γινόταν στην αρχαιότητα. Ο ναός που ξεκίνησε να χτίζει στο Καλλιάνι δεν ήταν απλώς ένα σύγχρονο οικοδόμημα· είχε ως σκοπό να λειτουργήσει ως τόπος λατρείας για όσους ακολουθούν την ελληνική εθνική θρησκεία.

Η κατασκευή του ναού ξεκίνησε χωρίς να έχουν εξασφαλιστεί πλήρως οι απαραίτητες άδειες, τόσο από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων όσο και από τις πολεοδομικές αρχές. Ωστόσο, ο Μπεξής και η ομάδα του προχώρησαν, θεωρώντας ότι ένα τέτοιο έργο είχε ηθική και ιστορική νομιμοποίηση, αν όχι νομική.

Η Σύλληψη του Ευάγγελου Μπεξή και οι Νομικές Περιπέτειες

Η έλλειψη επίσημων αδειών οδήγησε σύντομα σε νομικά προβλήματα. Οι ελληνικές αρχές, ακολουθώντας τη διαδικασία που προβλέπεται για μη αδειοδοτημένα θρησκευτικά κτίσματα, προχώρησαν σε έλεγχο, με αποτέλεσμα τη σύλληψη του Ευάγγελου Μπεξή. Το γεγονός αυτό προκάλεσε αντιδράσεις στον κύκλο των υποστηρικτών του, αλλά και στο ευρύτερο κοινό που παρακολουθούσε την υπόθεση.

Το βασικό νομικό ζήτημα ήταν ότι το κτίσμα δεν είχε λάβει ούτε την απαραίτητη πολεοδομική άδεια ούτε την έγκριση για τη λειτουργία του ως λατρευτικός χώρος. Σύμφωνα με τον Ν. 4301/2014, κάθε ναός ή χώρος λατρείας στην Ελλάδα απαιτεί ειδική άδεια από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, κάτι που δεν είχε γίνει. Παράλληλα, η ανέγερση οποιουδήποτε κτίσματος χωρίς την κατάλληλη οικοδομική άδεια αποτελεί πολεοδομική παράβαση, η οποία μπορεί να επιφέρει αυστηρές κυρώσεις.

Τα Θυρανοίξια και η Χρήση του Ναού

Παρά τα νομικά εμπόδια, ο χώρος χρησιμοποιήθηκε για τα θυρανοίξια και άλλες τελετουργικές δραστηριότητες. Το γεγονός αυτό ενίσχυσε την αίσθηση ότι το έργο είχε μια δυναμική κοινότητα υποστηρικτών, οι οποίοι δεν αναγνώριζαν την κρατική παρέμβαση ως εμπόδιο στην πνευματική τους αναζήτηση. Ωστόσο, αυτή η χρήση του χώρου επιδείνωσε τη νομική του θέση, καθώς θεωρήθηκε παραβίαση των αρχών της πολεοδομίας και των θρησκευτικών κανονισμών.

Η Στήριξη και η Αντίδραση των Κοινοτήτων του ΥΣΕΕ

Η υπόθεση του ναού δεν άφησε αδιάφορες τις κοινότητες που σχετίζονται με την ελληνική εθνική θρησκεία. Το Υπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών (ΥΣΕΕ) Ρόδου εξέφρασε τη στήριξή του στον Μπεξή και στο εγχείρημά του, υπογραμμίζοντας τη σημασία της ύπαρξης φυσικών χώρων λατρείας για την παράδοση.

Αντίθετα, το ΥΣΕΕ Κύπρου πήρε αποστάσεις από την υπόθεση, δηλώνοντας ότι δεν σχετίζεται με την πρωτοβουλία και τονίζοντας ότι η ελληνική εθνική θρησκεία πρέπει να κινείται εντός του νομικού πλαισίου της χώρας, αποφεύγοντας τις αντιπαραθέσεις με τις αρχές.

Γιατί ο Ναός δεν Λειτουργεί Σήμερα;

Παρά τη στήριξη από μέρος της κοινότητας, η λειτουργία του ναού αναστάλθηκε λόγω των νομικών παρατυπιών που προέκυψαν από την κατασκευή του. Δεν υπήρξε κρατική παρέμβαση λόγω θρησκευτικών αντιδράσεων ή καταστολής της πατρώας θρησκείας, όπως κάποιοι υποστήριξαν, αλλά αυστηρά λόγω της έλλειψης νόμιμων αδειών.

Η ελληνική νομοθεσία είναι σαφής: οποιοσδήποτε ναός, ανεξαρτήτως θρησκείας, πρέπει να λάβει έγκριση τόσο από το κράτος όσο και από την τοπική αυτοδιοίκηση. Αντίστοιχες υποθέσεις έχουν προκύψει και με άλλα θρησκευτικά δόγματα στην Ελλάδα, που αντιμετώπισαν παρόμοιες δυσκολίες αν δεν είχαν την κατάλληλη αδειοδότηση.

Σκεψεις προς βρώση

Η ιστορία του Ευάγγελου Μπεξή και του Ναού του Διός και του Πανός αποτελεί μια χαρακτηριστική περίπτωση όπου η σύγκρουση ανάμεσα στην πνευματική ελευθερία και τη νομική πραγματικότητα οδήγησε σε αδιέξοδο. Ενώ η ανάγκη για την ύπαρξη χώρων λατρείας είναι αναμφισβήτητη, η απουσία νόμιμων αδειών οδήγησε σε νομικά προβλήματα που κατέστησαν αδύνατη τη λειτουργία του ναού.

Η υπόθεση αυτή δείχνει ότι, αν και η ελληνική νομοθεσία δεν διακρίνει αρνητικά απέναντι σε θρησκείες πέραν της Ορθοδοξίας, απαιτείται αυστηρή συμμόρφωση με το νομικό πλαίσιο για την ανέγερση και λειτουργία θρησκευτικών χώρων. Σε κάθε περίπτωση, η προσπάθεια του Ευάγγελου Μπεξή υπενθυμίζει τη διαρκή αναζήτηση των ανθρώπων για πνευματική έκφραση, ακόμη και όταν αυτή έρχεται αντιμέτωπη με τα όρια του νόμου.